Wyniki wyszukiwania

Usytuowany w sercu La Palmy Park Narodowy Caldera de Taburiente oferuje mnóstwo atrakcji wszystkim miłośnikom pieszych wycieczek. Oprócz głównej trasy obejmującej wejście do parku przez punkt widokowy Mirador de Los Brecitos i wyjścia przez wąwóz Barranco de las Angustias okolica oferuje również trasy przez pobliski teren Pino de la Virgen czy przez obszar rekreacyjny Cumbrecita, a nawet na szczyt Bejenado, z którego roztacza się niepowtarzalny panoramiczny widok na park. Osoby, które nie chcą pokonywać całej trasy, mogą rozpocząć zwiedzanie parku od punktu widokowego Mirador de la Cumbrecita (do którego można dojechać samochodem) lub – wybrać trasę biegnącą przez wąwóz Barranco de las Angustias.

Położony w północnym regionie wyspy La Palma, równoległy do zbierającego źródlaną wodę kanału szlak turystyczny biegnie przez ogromną kalderę utworzoną przez zbocza wąwozów Marcos i Cordero, które przecina on na swej drodze, prowadząc następnie do wąwozu Barranco del Agua. Ta trasa wędrowna pozwala również podziwiać liczne i wysokie pionowe ściany skalne, typowe dla północnego krajobrazu wyspy, pełnego kanaryjskich sosen i autochtonicznej roślinności.

Ten położony w San Sebastián de La Gomera szlak wędrowny stanowi dobry przykład wyspiarskich krajobrazów. Trasa trekkingowa biegnie przez wilgotny las w Agando, gaje palmowe w korycie wąwozu, a na końcowym odcinku, przez skupiska różnych gatunków z rodziny wilczomleczowatych w okolicy wioski o wiejskiej architekturze naznaczonej domkami pośród rzędów upraw. Można tu również zobaczyć uprawy zbóż w okolicy pustelni św. Jana Baptysty, stary młyn wodny w Pastrana i przykłady nowoczesnej infrastruktury do wykorzystania wody, takie jak studnia i zapora Benchijigua.

Ta położona w gminie Hermigua trasa wędrowna biegnie przez dolinę, w której skupiają się nawiewane przez pasaty chmury. Wysoki stopień wilgotności wpływa na bujność występującej w tym rejonie roślinności, ze zbiorowiskami takich gatunków jak wrzosiec (Erica platycodon), woskownica (Myrica faya) czy las wawrzynowy. Odznacza się on dużą różnorodnością endemicznych drzew regionu Garajonay, takich jak smaczliwka indyjska, drzewo laurowe i lipa. Trekking przez góry wyspy La Gomera kończy się przy El chorro del Cedro, naturalnym wodospadzie o wysokości 150 metrów, który zasila zapory rolniczej doliny Hermigua przez cały rok.

Ta trasa trekkingowa, położona w gminie Valle Gran Rey na południowym zachodzie wyspy La Gomera, przecina jedną z tradycyjnych dróg, które przez wieki łączyły nadbrzeżne miejscowości z zasiedlonymi terenami w środkowych i górskich rejonach wyspy. Jej przebieg przez wąwóz zachwyca jednym z najbardziej wyjątkowych w całym archipelagu wiejskich widoków na ogromne piękno gaju palmowego graniczącego z rzędami upraw.

Na obszarze Tamabada rośnie jeden z najlepiej zachowanych lasów sosnowych na północy wyspy Gran Canaria, w wyjątkowym terenie ze względu na rdzawe wąwozy, skarpy i górskie masywy. Na tym szlaku, na którym również wyróżniają się także okazałe kolonie wilkomleczy i taibabów, można zwiedzić kilka pojedynczych osad -wiele z nich opuszczonych- o znaczeniu archeologicznym, takie jak El Risco lub dolina Guayedra. W pobliżu morza, zbocza i klify osiągają ponad tysiąc metrów wysokości n.p.m.

Znajdujący się w centralnej miejscowości Tejeda, na wyspie Gran Canaria, Roque Nublo jest uważany za jeden z największych naturalnych neków świata. Dla wyspiarzy ma on specjalne znaczenie i jest wulkanicznym nekiem o wysokości 80. metrów i wznoszącym się na 1 813 metrów n.p.m. Jest to dawne miejsce kultu dla aborygenów, a jego otaczający naturalny obszar został objęty ochroną w 1987 r., a siedem lat później uznany wiejskim parkiem. Ten majestatyczny nek jest przewyższony wysokością jedynie przez najwyższy punkt wyspy Gran Canaria, szczyt Las Nieves, o 1 949. metrach wysokości.

Znajdująca się pomiędzy miejscowościami Santa Brígida, Telde i Las Palmas de Gran Canaria, trasa kalderą Bandama biegnie wąwozami Las Goteras i Guiniguada, w kierunku wybrzeża. Obszar ten o wielkim bogactwie naturalnym, ukształtował się pięć mil lat temu wraz z dawnym wulkanem Pico de Bandama. Kaldera o diametrze tysiąca metrów, ma 216 metrów głębokości i 574 metrów wysokości. Wraz z jego walorami geologicznymi, wyróżnia się stanowisko archeologiczne Cueva de los Canarios, wykorzystywane przez dawnych mieszkańców jako spichlerz do przechowywania zbiorów i żywności.

Szutrowa droga łącząca Morro Jable i Jandía, jest początkiem spektakularnego szlaku o wysokich walorach naturalnych. Zaczyna się on u podnóża Gran Valle, na południu Fuerteventury, a kończy się na zawsze pięknej i dzikiej plaży Cofete. Droga jest prosta, a jej przejście trwa dwie i pół godziny pieszej wędrówki, w trakcie której można podziwiać krajobraz nieustannie zmieniających się kolorów Parku Naturalnego Jandía, dzięki jednemu z jego najważniejszych masywów, równocześnie będącego domem dla botanicznego klejnotu wyspy: Wilczomlecza kanaryjskiego.