Wyniki wyszukiwania

Fortaleza de Chipude, w Vallehermoso, to pomnik przyrody wyjątkowy ze względu na swoje położenie, rozpościerające się stąd widoki oraz wiek. To miejsce można obserwować praktycznie z całej południowej części wyspy. Erozja działająca na przestrzeni wieków przyczyniła się do utworzenia prawie idealnej mesety na wysokości 1243 m n.p.m. Można dotrzeć tutaj szlakiem, biegnącym aż na szczyt. Widoki panoramiczne, które stąd się rozpościerają, sprawią, że poczujesz się, jakby świat leżał ci u stóp.

Gmina Tejeda kryje wiele ogromnych kamiennych obelisków, w tym Roque Bentayga. To miejsce cechuje wyjątkowy, spektakularny krajobaz, nazwany przez Unamuno „skamieniałą burzą”: Wąwóz Tejeda, nazywany często Barranco Grande, jest miejscem, gdzie spływają inne rzeki. Obelisk został włączony do sieci obszarów chronionych na wyspie.

Ten punkt widokowy składa się z dwóch części. Pierwsza z nich skierowana jest na zachód i rozpościerają się z niej widoku na Teide i La Palmę, której sylwetkę można dostrzec przy dobrej widoczności. Z drugiej z nich można zobaczyć ciekawy twór wulkaniczny w postaci róży. W tym celu należy przejść pieszo specjalnym przejściem pod drogą, aby przejść na jej drugą stronę. Z małego parkingu można wejść bezpośrednio na różę. Do polecenia.

Położony w górnej części El Paso, na wysokości 1200 metrów nad poziomem morza, punkt widokowy Llano del Jable oferuje za dnia przepiękny widok na dolinę Aridane z uśpionym wulkanem Montaña Quemada na pierwszym planie. Natomiast nocą, ten rejon La Palma – wyspy ogłoszonej Rezerwatem Starlight, z uwagi na zjawiskowość nieba – stanowi wspaniały, naturalny taras do podziwiania wyjątkowej panoramy nieba. Punkt widokowy posiada tablicę informacyjną oraz obszerny parking, w okolicy brak za to punktów usługowych. Wypada zabrać ze sobą ciepłe ubranie.

Z punktu widokowego Las Peñitas, w gminie Betancuria, można podziwiać piękny widok: zieloną oazę pośród pustyni. Podziemna rzeka płynąca przez wąwóz Las Peñitas wypływa na powierzchnię (w czym pomógł jej człowiek) i tworzy zielone jezioro rodzimych roślin. Otwarty taras punktu widokowego to idealne miejsce, by odpocząć podczas trasy wycieczkowej po interiorze Fuerteventury.

Ta mała miejscowość w północnej części wyspy liczy ok. 20 000 mieszkańców. Na jej terenie leżą Park krajobrazowy Isla de Lobos, Park krajobrazowy Dunas de Corralejo czy góra o nazwie Tindaya. W miejscowości o nazwie La Oliva mieszczą się miejsca o wysokich walorach turystycznych, takie jak La Casa de los Coroneles, szlachecki dom z wieku XVII, kościół Nuestra Señora la Candelaria, tj. jeden z największych kościołów na wyspie, w którym mieści się dzwonnica murowana na planie kwadratu.

W tym miejscu odwiedzający mogą podziwiać zieleń doliny Orotava. Zdarza się tak, że chmury zasłaniają widok, pokrywając dolinę niczym biały dywan, jednak Teide wciąż jest widoczny. Z tyłu widoczny jest masyw Teno, natomiast w tle La Palma, której kształtu nie można z niczym pomylić.

Przy oceanie, w zachodniej części wyspy El Hierro, latarnia morska Orchilla była przed latami uznawana za miejsce, gdzie przebiegał zerowy południk. Ten ikoniczny zakątek najmniejszej z Wysp Kanaryjskich to przepaść w nieznane. Mieści się na przylądku Orchilla, o łatwym dostępie autem. Odwiedzających przyciągają pomarańczowe zachody słońca, gwieździste niebo oraz panujący tu spokój.

"Z punktu widokowego El Julan rozpościerają się zapierające dech w piersiach widoki na zbocze. Można tu podziwiać stromiznę, która biegnie aż do klifu sięgającego do Mar de las Calmas. Można tu zaobserwować tworzące się wąwozy i dość skąpą roślinność, rosnącą na młodych ziemiach wulkanicznych La Restinga. Zbocze tworzą skumulowane materiały wulkaniczne z średniowiecza. Erupcje wulkaniczne odegrały ważną rolę w kształtowaniu tego krajobrazu. Pył wulkaniczny pokrywa powierzchnię zbocza, grzebiąc formacje wulkaniczne, które w niektórych miejscach są widoczne na powierzchni i nadają temu miejscu specyficzny wygląd."

W górnej części przełęczy prowadzącej do miasteczka Betancuria (droga FV-30) leży punkt widokowy Mirador de Guise y Ayoze. Byli to dwaj królowie rodzimej ludności wyspy, którzy panowali w wieku XV, podczas konkwisty. Zostali oni przedstawieni w formie rzeźb z brązu o wysokości 4 m. Zalecamy zatrzymać się na tym punkcie widokowym, aby móc podziwiać łagodne krajobrazy północnego obszaru Fuerteventury, gdzie erozja jest bardzo widoczna, oraz w południowej części wąwóz biegnący w kierunku Betancurii. Ten obszar objęto ochroną, tworząc tutaj Park krajobrazowy Betancuria. Wysunięto również propozycje, aby utworzyć tutaj w przyszłości Park Narodowy Zonas Áridas, pierwszy obszar chronionego krajobrazu pustynnego w całej Hiszpanii.