Contadero-El Cedro

Trekking krajoznawczy w sercu wyspy La Gomera

Ta położona w gminie Hermigua trasa wędrowna biegnie przez dolinę, w której skupiają się nawiewane przez pasaty chmury. Wysoki stopień wilgotności wpływa na bujność występującej w tym rejonie roślinności, ze zbiorowiskami takich gatunków jak wrzosiec (Erica platycodon), woskownica (Myrica faya) czy las wawrzynowy. Odznacza się on dużą różnorodnością endemicznych drzew regionu Garajonay, takich jak smaczliwka indyjska, drzewo laurowe i lipa. Trekking przez góry wyspy La Gomera kończy się przy El chorro del Cedro, naturalnym wodospadzie o wysokości 150 metrów, który zasila zapory rolniczej doliny Hermigua przez cały rok.

Droga przez las wawrzynowy prowadząca do unikalnej pustelni

Sześciokilometrowa droga do El Cedro o średnim przewyższeniu 551 metrów łączy szlaki turystyczne z leśnymi ścieżkami na trwającej około trzy i pół godziny trasie wędrownej. Końcowy odcinek trekkingu na tej trasie o walorach botanicznych i etnograficznych prowadzi do pustelni, której historia jest szczególna. Została ona zbudowana w 1935 roku przez pracującą dla bogatej rodziny angielską guwernantkę, a jej święto, obchodzone w ostatnią niedzielę sierpnia, było niegdyś najważniejszym na wyspie. W 1984 roku odpust przekształcił się w procesję i festyn ludowy.

Długość
5,8 km
Public transport
Localidad
Hermigua
Downloadable files selection
Archivos
Imagen Archivo
Título Fichero
Contadero-El Cedro
pdf

TENERIFE

TENERIFE

GRAN CANARIA

GRAN CANARIA

FUERTEVENTURA

FUERTEVENTURA

LANZAROTE

LANZAROTE

LA GRACIOSA

LA GRACIOSA

LA GOMERA

LA GOMERA

LA PALMA

LA PALMA

EL HIERRO

EL HIERRO
No te lo puedes perder
Imagen
Subtítulo
Contadero-El Cedro, La Gomera
Título
Contadero

Na polanie położonej na skraju drogi zobaczysz początek tego szlaku, chyba najbardziej znanego na wyspie. Nazwa miejsca przywodzi na myśl jego dawną funkcję w lesie. Tu właśnie liczono drewno wydobywane dawniej w górach, stąd nazwa „contadero” (miejsce, w którym się liczy).

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Drzewa uzależnione od mgły

Posuwamy się do przodu wśród powykrzywianych i porośniętych mchem drzew. Ta formacja roślinna to wysokogórski las wrzoścowy.  Na wysokości 1300 metrów n.p.m. i na szczycie zbocza pasaty przepełnione wilgocią uderzają o gałęzie wrzośców, zamieniając mgłę w wodę zapewniającą przetrwanie temu lasowi. Pod wrzoścami żyją paprocie (cztery ich gatunki), właśnie dzięki tej wodzie przechwyconej przez las. Wrzośce, w miarę jak pokonujemy trasę i jesteśmy mniej narażeni na podmuchy wiatru, są coraz większe, osiągając, jak na ten gatunek, prawie gigantyczne rozmiary.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Woskownica, nowa bohaterka

Teraz obok wrzośca znajdziemy nowy gatunek drzewa, coraz liczniej występujący. Chodzi o drzewo znane na La Gomerze pod nazwą „haya”(buk) albo „faya”(woskownica), które nie jest tym samym drzewem co buki rosnące na kontynencie. Wśród różnic możemy wymienić, że tutejszy buk/woskownica nie gubi liści. Ma podłużne liście z nieregularnymi krawędziami. Miejscowi pasterze wykorzystywali drewno z tego drzewa do wyrobu tyczek, zwanych „astias”, z pomocą których schodzili wąwozami.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Ewolucja lasu

Przechodzimy przez mniej zamknięty obszar lasu, do którego przedostają się promienie słońca, o ile pasaty nie sprowadziły na nas mgły. Na leśnej polanie obserwujemy odmienną roślinność, z uwagi na proces jej ewolucji. Upadek starych drzew powoduje powstanie tych „dziur”, gdzie pojawiają się rośliny wymagające większego nasłonecznienia, podczas gdy las ponownie się zamyka w oczekiwaniu na następną polanę. 

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Węgiel z gór

Równina, przez którą biegnie szlak, była dawnym mielerzem. Do dziś można tu spotkać na ziemi kawałki węgla drzewnego. Dawniej las dostarczał opału na potrzeby domowe. Tu układano mielerze, gdzie drewno spalało się powoli przez okres jednego tygodnia, aby przekształcić się w węgiel. Była to ciężka praca, wymagająca ciągłej uwagi, której kres nastąpił wraz z nadejściem produktów naftowych, ponad pół wieku temu.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Górskie uprawy

Garajonay jest parkiem narodowym od roku 1981. Przedtem góry były intensywnie eksploatowane. Rozejrzyjmy się wokół ścieżki, a ujrzymy rzędy kamieni. Są to ściany poletek uprawnych, tarasów. Ludność pobliskiej wioski El Cedro dochodziła do ponad 100 osób, które w lesie szukały sposobu na przeżycie.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Twego imienia, lasu

ponad połowę szlaku, aby dotrzeć do wawrzynu, drzewa od którego pochodzi nazwa lasów wawrzynowych.Jest to drzewo osiągające znaczne rozmiary w lasach takich jak Garajonay, zapewniających mu odpowiednie warunki. Aby go odróżnić od innych drzew, poszukaj liści z małymi guzkami przy środkowym nerwie, to właśnie wawrzyn.Jeśli ma owoce, zauważysz, że są podobne do czarnych oliwek.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Ślady dawnego obozu

Zanim stała się parkiem narodowym, góra była wykorzystywana na różne sposoby, także jako miejsce obozów dla młodzieży. Ta polana powstała w rezultacie utworzenia instalacji obozowych, które następnie zostały zdemontowane i przeniesione poza las wawrzynowy. Dziś służy nam za miejsce obserwacji pojawiających się krzewów, takich jak jeżyny czy Adenocarpus viscosus, które służą za schronienie dla przyszłych drzew wawrzynowego lasu, który powoli zawładnie polaną, sprawiając, że znów znajdzie się ona w środku lasu.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Giganci z doliny

Docieramy w głąb doliny, gdzie wilgotność jest większa, a gleba lepsza. To tu znajdują się duże okazy drzew, giganci wawrzynowego lasu. Jest to miejsce smaczliwki indyjskiej, imponującej budowli roślinnej, której liście są największymi w tym lesie. Spójrz na ziemię, tam gdzie ujrzysz dywan czerwonych liści, będziesz miał przed sobą smaczliwkę indyjską, gdyż jej liście, po wyschnięciu, mają taki właśnie odcień. Zaraz dalej znajduje się strumień El Cedro, główny na La Gomerze, zasilający dolinę Hermigua, gdzie przed laty działało pół tuzina młynów, i nawadniający pola uprawne, które to zadanie spełnia do dziś. Poza tym, ożywia las, co możemy zauważyć na przykładzie otaczających go roślinnych kolosów.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Las mimbreras

Nazwa tego miejsca pochodzi od słowa wiklina (hisz. mimbre), którą wykorzystywali wyplatacze koszy. W tym miejscu strumienia El Cedro rzemieślnicy ci moczyli wiklinę, aby nabrała odpowiedniej elastyczności i mogła być wykorzystywana w ich pracy. Dawniej wiklinowe kosze były niezbędne do transportu towarów i zbiorów.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Kapliczka

Historia tej kapliczki jest bardzo ciekawa. Pochodzi z roku 1935 i była ufundowana przez angielską guwernantkę, która pracowała dla zamożnej rodziny. Jej święto, obchodzone w ostatnią niedzielę sierpnia, było przez wiele lat najważniejszym świętem na wyspie. Od 1984 roku pielgrzymka ustąpiła miejsca procesji i wspólnemu posiłkowi, ale nadal interpretowany jest taniec bębnów, zajmujący główne miejsce w folklorze wyspy.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Wioska

Wieś El Cedro to wspomnienie dawnych miejscowości, które żyły z zasobów górskich. Zabudowania ze spadzistymi dachami znajdują się po obu stronach małej doliny, która kończy się wodospadem.  Znajduje się już poza terenem parku narodowego i nadal wykorzystuje tradycyjne tarasy do uprawy ogrodów na zboczach.

Imagen
Subtítulo
Contadero-El cedro, La Gomera
Título
Punkt widokowy przy strumieniu

Widzisz początek wąwozu Hermigua ze strumieniem wody spadającym z El Cedro. Ten stały wodospad jest największym na Wyspach Kanaryjskich, prezentującym tę cechę. Ma 135 metrów. W wąwozie była niedziałająca już hydroelektrownia na zaporze w Los Tiles, która zasilała prądem wieś Hermigua.

Zrównoważony rozwój
Sostenibilidad
- Nie pozostawiaj żadnego rodzaju śmieci w środowisku naturalnym, również niedopałków papierosów. Pozostawianie resztek jedzenia sprzyja rozmnażaniu się gryzoni i kotów, stanowiących zagrożenie dla innych gatunków.
- Nie karm zwierząt ani ich nie płosz. Jeśli zobaczysz zranione zwierzę, prosimy powiadomić służby ratunkowe, dzwoniąc pod numer 112.
- Nie zabieraj ze sobą kamieni lub innych elementów środowiska naturalnego. Nie wprowadzaj zmian do środowiska, jak np. poprzez układanie stosów z kamieni.
- Podążaj wyznaczonym szlakiem i nie wchodź do obszarów zabronionych. Wyjście poza szlak powoduje szkody w środowisku naturalnym i może stanowić zagrożenie dla Ciebie i Twoich towarzyszy.
- Weź psa na smycz. Jest to bezpieczniejsze.
- Nie hałasuj (głośna muzyka, krzyki, itd.).
6
54784
10 13
262
10045