Uznana za Rezerwat Biosfery w 2000 roku, El Hierro stanowi schronienie dla licznych gatunków zwierząt i bogactwa naturalnego, które można podziwiać tylko na tej wyspie.
Oficjalnie na El Hierro mieszka około 12 000 przedstawicieli fauny. Jednak krajobrazy wyspy zdradzają, że populacja wydaje się znacznie większa. Ptaki, gady, ryby, stawonogi… Na wyspie zidentyfikowano ponad 2.600 gatunków roślin i zwierząt, w tym ponad 600 endemicznych dla całego archipelagu kanaryjskiego oraz 100 charakterystycznych wyłącznie dla tego regionu. Kto by przypuszczał, że na zaledwie 278 km2 może istnieć tak ogromna różnorodność życia?
Jaszczurka olbrzymia z El Hierro, zagrożony wyginięciem symbol wyspy
Jaszczurki są najliczniejszymi i najłatwiejszymi do obserwacji zwierzętami na wyspie. Wśród nich króluje jedna, niczym prawdziwa władczyni. Jej nazwa naukowa, Gallotia simonyi, upamiętnia austriackiego przyrodnika Oskara Simony’ego, choć francuscy konkwistadorzy dostrzegli ją już kilka wieków wcześniej i w swoich kronikach opisywali jako „olbrzymią jaszczurkę wielkości kota”. Ta odporna i długo żyjąca jaszczurka może dorosnąć do 75 centymetrów długości i żyć ponad 35 lat. Jest wszystkożerna, łagodna i, podobnie jak większość mieszkańców El Hierro, spędza aż 90% czasu wygrzewając się na słońcu.mo a la mayoría de herreños, le encanta el sol, el cual disfruta el 90 % de su tiempo.
ak pokazują liczne skamieniałości, niegdyś zamieszkiwała niemal cały obszar wyspy. Jednak wraz z przybyciem nowych osadników, rozwinięciem rolnictwa i wprowadzeniem obcych gatunków inwazyjnych, a także z powodu innych czynników, jej populacja stopniowo malała, aż niemal całkowicie zniknęła. Gatunek ten objęto ochroną w 1975 r. Od tamtej pory realizowane są różne inicjatywy i projekty mające na celu jego zachowanie. Jednym z nich jest Lagartarium, ośrodek opieki nad zwierzętami, otwarty dla zwiedzających i całkowicie poświęcony tej misji.
Obecnie jaszczurkę olbrzymią z El Hierro można obserwować na Risco del Tibataje, Rezerwacie Przyrody na północnym zboczu wyspy oraz na Roque Chico de Salmor, niewielkiej chronionej wysepce tuż przy północno-zachodnim wybrzeżu. Jej występowanie jest rozproszone, ale populacja stopniowo rośnie dzięki programom reintrodukcji realizowanym w różnych częściach wyspy sprzyjających jej rozwojowi.
Mały i niezwykły gekon perenquén de Boettger
Perenquenes to nazwa stosowana na Wyspach Kanaryjskich dla gatunków gekonów, które są bardzo rozpowszechnione w rejonie Morza Śródziemnego. Jednak spośród ponad 30 istniejących gatunków, cztery najpewniej osiedliły się wyłącznie na tym archipelagu. Przykładem jest gekon perenquén de Boettger (Tarentola boettgeri), niewielki gatunek endemiczny, który dzięki swoim zaledwie siedmiu centymetrom długości potrafi schować się pod skalnymi kryjówkami wyspy.
Doskonałe przystosowanie tego gekona sprawia, że łatwo go spotkać, zwłaszcza nocą, w różnych środowiskach naturalnych. Rzadko jednak pojawia się powyżej 400 metrów nad poziomem morza lub w gęsto zalesionych obszarach, takich jak lasy wawrzynowe czy sosnowe, gdzie zagrożenie ze strony drapieżników jest większe. Z tego powodu, a także ze względu na swoją niemal unikalną wyjątkowość, gekon perenquén de Boettger został uwzględniony w Katalogu Gatunków Chronionych Wysp Kanaryjskich.
Zbiór endemicznych gatunków fauny latającej
Hipnotyzujące piękno młodej przyrody El Hierro przyciąga spojrzenia odwiedzających już od samej ziemi. Jeśli spojrzysz w górę pod kątem 45 stopni, dostrzeżesz ptaki, takie jak pinzón de El Hierro (F. c. ombriosa), podgatunek występujący wyłącznie tutaj.
Nie jest jednak jedyny. Na wyspie żyje aż 40 gatunków ptaków endemicznych w tym mosquitero canario, herrerillo canario oraz reyezuelo sencillo canario, jeden z najmniejszych ptaków Europy, który występuje w wybranych lasach El Hierro. Miłośnicy ornitologii mogą również podziwiać lot ptaków drapieżnych, takich jak sokoły berberyjskie i rybołowy, a także dostrzec rzadkie ptaki morskie, np. burzyka popielatego czy tajfunnika cienkodziobego, w ich naturalnym środowisku.
Podziwiaj endemiczne gatunki, praktykując odpowiedzialną obserwację
El Hierro szczyci się nie tylko urzekającą przyrodą i dzikimi krajobrazami, lecz także ponad 250 km szlaków, które pozwalają swobodnie odkrywać wyspę. Jednak wrażliwość ekosystemu El Hierro sprawia, że wszystkie te aktywności należy wykonywać w sposób odpowiedzialny.
Aby obserwacja dzikiej przyrody była bezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i dla środowiska, należy ograniczyć ingerencję człowieka. Obejmuje to zachowanie ciszy podczas wędrówek, powstrzymanie się od karmienia i dotykania dzikich zwierząt oraz dbanie o czystość terenu, aby chronić unikalną florę i faunę.
