7 magicznych tras dla miłośników wędrówek

Istnieją szlaki słynne, jak Machado, o którym śpiewa hiszpański artysta Joan Manuel Serrat. Są też szlaki, które przyciągają pielgrzymów z całego świata, jak Camino de Santiago. Nie brakuje również tras historycznych, jak Camí de Cavalls na Minorce, sięgającego roku 1330. Niektóre trasy są przeznaczone dla profesjonalistów, inne dla początkujących; są takie, które prowadzą wzdłuż wybrzeża, i te w górach. Na Wyspach Kanaryjskich znajdziemy szlaki dla każdego: historyczne, rodzinne lub bardziej przygodowe, prowadzące na plażę albo na szczyt góry. Poznajemy wyspy wiecznej wiosny przez ich szlaki.

Wysepka Lobos (Fuerteventura) 

Jeszcze kilka lat temu żyła tu kolonia uchatek – stąd nazwa wysepki. Od 1865 roku istniało tu stałe osadnictwo, ale dziś, aby chronić ten teren, potrzebne jest specjalne pozwolenie na wizytę. Można je uzyskać maksymalnie na trzy dni przed planowanym przyjazdem i pozwala ono na czterogodzinny pobyt – rano lub po południu. To wystarczający czas, by przejść szlak wzdłuż wyspy i odwiedzić solanki Marrajo, latarnię Punta Martiño oraz Puertito – dawna rybacka osada, dziś już niezamieszkała. Szlak jest łatwy, niemal płaski, z różnicą wysokości wynoszącą 22 metry, więc mimo że ma 7 km długości, można go pokonać w 2 godziny.

Czas trwania: 2 godziny (7 km)
Przewyższenie: 22 metry
Poziom trudności: łatwy

Los Gracioseros (Lanzarote) 

Ta trzygodzinna trasa – 90 minut w jedną stronę i 90 minut z powrotem – przenosi nas w niezwykły krajobraz. To codzienna droga mieszkańców sąsiedniej wyspy La Graciosa, którzy wędrują nią do i z Lanzarote. Ma 3,5 km długości, różnicę poziomów 358 metrów i średnio-wysoki poziom trudności, ponieważ Riscos de Famara nie należą do łatwych – szlak pokryty jest luźnym żwirem, co utrudnia zejście. Początek trasy, wychodzący z Yé w stronę Guinate, oferuje widoki na północne wybrzeże Lanzarote i cieśninę El Río oddzielającą ją od La Graciosy. W miarę zejścia krętymi ścieżkami można obserwować endemiczne gatunki, z których wiele jest chronionych. Nagrodą jest obowiązkowa kąpiel po dotarciu na plażę – a potem powrót.

Czas trwania: 3 godziny (7 km)
Przewyższenie: 358 metrów
Poziom trudności: średnio-wysoki

Srebrny Szlak (Gran Canaria) 

Zanim powstały drogi, wyspiarze używali tych ścieżek, by przemieszczać się między osadami, prowadzić stada i szukać nowych pastwisk. Z czasem ta ponadstuletnia trasa przestała być użytkowana w pierwotnym celu i dziś służy wyłącznie do trekkingu, pieszych wędrówek i pielgrzymek. Jest dobrze oznakowana. Po drodze towarzyszą nam majestatyczne sosny kanaryjskie, tajinasty i verody. Trasa ma 13 kilometrów i przebiega przez odcinki brukowane, leśne drogi i asfalt. Można ją pokonać w mniej niż pięć godzin, różnica wysokości wynosi 838 metrów, a poziom trudności jest średni. Pośród spektakularnych krajobrazów wyróżnia się Roque Nublo – imponujący monolit wulkaniczny, jeden z największych na świecie, położony w sercu wyspy. Szlak prowadzi do tzw. "Okna Chmur", formacji skalnej oferującej niezapomniane widoki.
 

Czas trwania: 5 godzin (13 km)
Przewyższenie: 838 metrów
Poziom trudności: średni

Wejście na Teide (Teneryfa) 

Najwyższy szczyt Hiszpanii (3715 m n.p.m.) i trzeci najwyższy wulkan na świecie znajduje się na Teneryfie. Teide, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jest częścią Parku Narodowego Teide. Wejście na szczyt możliwe jest pieszo oznakowanym szlakiem lub koleją linową. W okolicy znajduje się wiele tras idealnych dla rodzin z dziećmi. Podejście do podstawy końcowego wierzchołka zajmuje sześć godzin – różnica wysokości to 1194 metry podejścia i 812 metrów zejścia. Trasa jest zalecana tylko dla osób w dobrej kondycji fizycznej i bez problemów z sercem, ponieważ wysokość ma istotne znaczenie. Refugio de Altavista – schronisko niemal przy samym szczycie – pozwala na nocleg po uprzednim uzyskaniu pozwolenia i obserwację wschodu słońca z najwyższego punktu kraju. Zaleca się zabrać ze sobą ciepłe ubrania na noc. O zachodzie i wschodzie słońca można zobaczyć cień wulkanu rzucony na wyspę i morze – to doświadczenie samo w sobie warte jest całej wyprawy.

Czas trwania: 6 godzin (9 km)
Przewyższenie: 1194 metry
Poziom trudności: wysoki

Caldera de Taburiente (La Palma) 

Położony w centrum wyspy, ten okrągły krater o wysokości niemal 2500 m n.p.m. jest jednym z głównych cudów La Palmy. Park Narodowy Caldera de Taburiente został utworzony w 1954 roku. Szlaki prowadzą wzdłuż stromych ścian kaldery porośniętych sosną kanaryjską, a także wzdłuż strumieni w wąwozach. Potrzebne są odpowiednie buty, woda, ochrona przeciwsłoneczna i kurtka – na wysokości temperatura spada. Wejście na Roque de los Muchachos – najwyższy punkt wyspy (2426 m n.p.m.) – zajmuje ok. 6,5 godziny. Można też podjechać samochodem i przespacerować się krótszą trasą do punktu widokowego Cruz, ok. 6 km. Na szczycie widok jest zapierający dech: morze chmur, a gdy się rozwieją – inne wyspy archipelagu. Roque de los Muchachos to też jedno z najlepszych miejsc na świecie do obserwacji gwiazd, dlatego znajduje się tu słynne obserwatorium astronomiczne.

Czas trwania: 6,5 godziny (11,5 km)
Przewyższenie: 2426 metrów
Poziom trudności: średni

Contadero – El Cedro (La Gomera) 

Ta trasa w Parku Narodowym Garajonay, wpisanym na listę UNESCO, pozwala wyobrazić sobie, jak wyglądały lasy miliony lat temu. W wilgotnym lesie wawrzynolistnym chronią się rozmaite gatunki roślin, takie jak winorośl, wawrzyn czy til. Trasa liczy około sześciu kilometrów i różnicę wysokości 551 metrów – wiedzie dobrze oznakowanymi ścieżkami i leśnymi drogami z Contadero do strumienia El Cedro, co zajmuje ok. 3,5 godziny. Las spowity niemal stałą mgłą zawdzięcza przetrwanie chmurom, z których drzewa wychwytują wilgoć. Niemal na końcu szlaku znajduje się pustelnia zbudowana w 1935 roku. Ze względu na trudność zaleca się odpowiednie obuwie i długie spodnie. W osadzie El Cedro działa kemping i wiejski dom, gdzie można zjeść lub przenocować.

Czas trwania: 3,5 godziny (6 km)
Przewyższenie: 551 metrów
Poziom trudności: średni

Camino de Jinama (El Hierro) 

Ta ośmiokilometrowa trasa o przewyższeniu 885 metrów to wyzwanie, które wymaga odpowiedniego obuwia trekkingowego, ale jest warte wysiłku ze względu na wartość geologiczną i botaniczną. Szlak dzieli się na dwie części: pierwsza jest bardzo trudna, gdyż prowadzi stromym urwiskiem w górę i w dół, druga – prawie płaska – wiedzie od kaplicy La Caridad do kaplicy San Andrés. Trasa, która zajmuje około trzech godzin, to historyczny szlak, używany przed budową drogi w połowie XX wieku. W jednej części można podziwiać spektakularne widoki, w innej – powyginane przez pasaty jałowce o osobliwych kształtach, jakby oddające hołd wędrowcowi.

Czas trwania: 3 godziny (8 km)
Przewyższenie: 885 metrów
Poziom trudności: trudny