Gmina położona w północno-zachodniej części wyspy jest najmniejsza, a kryje w sobie najwięcej skarbów. To obszar, w którym magiczna przyroda łączy się z urokiem malowniczych miejscowości, rozciągających się wzdłuż, wszerz i w górę doliny El Golfo i La Dehesa.
Tereny pod ochroną
La Frontera: gmina, której nazwa odzwierciedla nagłe zmiany terenu, ale równie dobrze mogłaby oznaczać bramę do fascynujących i często nieznanych krajobrazów. Dzięki licznym terenom o wyjątkowej wartości przyrodniczej niemal całe jej terytorium objęte jest ochroną. Tak jest w przypadku Rezerwatu Przyrody Tibataje, Rezerwatu Przyrody Mencáfete, Rezerwatu Przyrody Los Roques de Salmor oraz oczywiście Parku Wiejskiego Frontera, położonego w sercu wyspy. Szlaki w tym obszarze, obejmującym ponad 12 000 hektarów, oferują różnorodne możliwości: od zwiedzania stożków wulkanicznych po wędrówki zarówno przez lasy, jak i bardziej suche tereny. Jeśli dysponujesz ograniczonym czasem, warto odwiedzić Hoya del Pino, spokojny teren rekreacyjny otoczony lasem wawrzynowym, z łatwym do pokonania szlakiem okrężnym prowadzącym w głąb lasu i pozwalającym odkryć takie miejsca jak pustelnia San Salvador.
Wśród terenów zielonych La Dehesa, na zachodnim krańcu wyspy, kryją się prawdziwe niespodzianki, takie jak El Sabinar. Na stromych zboczach tego obszaru pasaty wymusiły adaptację roślinności, tworząc baśniowy las, w którym sabinas (jałowce) przybierają niezwykłe i zaskakujące kształty.
Gmina jest także domem dla zwierzęcia równie wyjątkowego, co charakterystycznego dla tej wyspy: jaszczurki olbrzymiej z El Hierro. Niegdyś ten spokojny gad zamieszkiwał całe jej terytorium, jednak z biegiem czasu jego populacja stopniowo malała, aż niemal całkowicie wyginęła. Obecnie, w ramach Ekomuzeum Guinea, działa centrum hodowli tego gatunku, który z powodzeniem jest reintrodukowany w środowisku naturalnym w Rezerwacie Przyrody Tibataje o powierzchni 1200 hektarów, położonym na zachodzie gminy, obejmującym fragmentylasu wawrzynowego oraz obszary fayal-brezal (lasu endemicznego). Zwierzęta trafiają także do Rezerwatu Przyrody Roques de Salmor, interesującej formacji oddalonej około 350 metrów od wybrzeża na północnym zachodzie, która jednocześnie pełni funkcję specjalnego obszaru ochrony ptaków. Dla uzupełnienia wizyty, tuż obok Ekomuzeum znajduje się wejście do jaskini wulkanicznej w Guinea, co pozwala połączyć trzy atrakcje w jedną spektakularną przygodę.
Niezapomniane kąpiele
La Frontera może pochwalić się 64 kilometrami wybrzeża, wzdłuż którego kryją się jedne z najbardziej niezwykłych plaż wyspy. Najbardziej na zachód wysunięta część wybrzeża kryje Arenas Blancas, zatoczkę pełną intrygujących niespodzianek. Jej powstanie sięga czasów zlodowaceń, a biała, pełna muszli plaża jest dowodem fascynującego życia, które tu niegdyś tętniło. Nieco dalej, w kierunku zachodnim, rozciąga się El Verodal, ulubione miejsce miłośników nadmorskich spacerów. To obszar o silnych prądach morskich, jednak surowy, wulkaniczny krajobraz wokoło oraz kontrast turkusowych wód z czerwoną piaskową plażą sprawiają, że wędrówka po tym zakątku to prawdziwa uczta dla zmysłów.
Naturalne baseny to kolejna doskonała propozycja, by cieszyć się ciepłymi wodami archipelagu. Dolina El Golfo kryje kilka z tych skarbów, z których każdy zachwyca wyjątkowym charakterem, mimo bliskiego sąsiedztwa. Podczas wędrówki ze wschodu na zachód jednym z pierwszych miejsc, które przyciągają uwagę, jest La Maceta, zespół basenów o różnej wielkości, osadzonych w samym sercu wulkanicznego krajobrazu. Ich fantazyjne kształty oraz łatwy dostęp sprawiły, że stały się jedną z ulubionych atrakcji rodzin. Nieopodal znajduje się Charco de los Sargos, idealne miejsce do kąpieli dla miłośników przygód. Aby tam dotrzeć, trzeba pokonać wąską ścieżkę biegnącą wzdłuż klifu, ale wysiłek w pełni się opłaca – na dole czeka przytulny, kameralny kompleks basenów, subtelnie przekształcony w naturalne spa.
Mówi się, że to, co najlepsze, warto zostawić na koniec i w La Frontera zdaje się to w pełni sprawdzać. Kilka kilometrów dalej znajduje się Charco Azul, prawdziwe wulkaniczne dzieło sztuki, uznawane za jeden z najpiękniejszych naturalnych basenów na Wyspach Kanaryjskich. Czarujący zakątek pod imponującym bazaltowym łukiem, w którym odwiedzających wita niewielki, urokliwy kompleks kąpielisk. Szlak naturalnych basenów mógłby się tutaj zakończyć, ale La Frontera wciąż kryje skarby, takie jak Charco de La Laja, położony tuż obok Pozo de Sabinosa, czy El Río, niewielki naturalny basen w Las Puntas, który pojawia się lub znika w zależności od przypływu.
Tradycja i kultura na każdym kroku
Choć gmina została utworzona w 1912 roku, ludzie zamieszkiwali te tereny znacznie wcześniej. Z pierwotnych osad pasterzy, rolników i rybaków wyrosły niewielkie osiedla, z których każde zachowało własną kulturę i tradycje. Sabinosa, mała miejscowość licząca nieco ponad 250 mieszkańców, doskonale oddaje charakter tego regionu. Położona na najbardziej zachodnim krańcu wyspy Sabinosa jest jej najbardziej odizolowaną wioską, lecz malownicze, brukowane uliczki w pełni zachęcają do odwiedzin. Można tu poznać autentyczny folklor wyspy, spróbować znakomitych win i wykorzystać ją jako punkt startowy dla miłośników paralotniarstwa. Zaledwie kilka kilometrów dalej, tuż przy wybrzeżu, znajduje się słynna Pozo de La Salud, miejsce pełne historii, w którym dziś działa uzdrowisko.
Nieco dalej w głąb wyspy wznosi się Sanktuarium Nuestra Señora de los Reyes, niewielka kaplica, która od wieków przyciąga pielgrzymów z El Hierro. To tutaj rozpoczyna się najważniejsze święto El Hierro, Bajada de la Virgen de los Reyes, wyjątkowa pielgrzymka, która od 1741 roku wiedzie przez centralne szczyty wyspy aż do Valverde, a dziś stała się popularnym szlakiem wśród miłośników wędrówek. Na poszukiwaczy przygód, zaledwie kilka metrów od kaplicy, czeka jaskinia Cueva del Caracol, dawny system grot wykorzystywany przez pasterzy, który niegdyś służył jako pierwsze schronienie dla figury Virgen de Los Reyes.
W sercu doliny leżą tradycyjne wsie, takie jak Los Llanillos, wszystkie mniej więcej w pobliżu Tigaday. Ta miejscowość jest dziś sercem gminy i ojczyznąLos Carneros de Tigaday, najbardziej reprezentatywnej tradycji karnawałowej El Hierro. Znajduje się tu również Kościół La Candelaria, słynący z osobnej dzwonnicy usytuowanej na wzgórzu Joapira. Jej żywa atmosfera i bogata oferta usług uczyniły z niej jedno z najbardziej tętniących życiem miejsc na wyspie, chętnie odwiedzanym przez młodych ludzi oraz stanowiącym doskonały punkt startowy lub końcowy wielu szlaków turystycznych.
Północno-wschodnia część wyspy również kryje swoje skarby, tym razem o charakterze morskim. Las Puntas to niewielka wioska, która powstała wokół dawnego nabrzeża. Ten skalisty fragment wybrzeża przez wieki służył mieszkańcom El Hierro jako punkt wypraw na Stary Kontynent, co przyczyniło się do rozwoju osady. W 1884 roku przy nabrzeżu otwarto Hotel Puntagrande, przez wiele lat uznawany za najmniejszy hotel na świecie, który obecnie posiada status dobra kultury.
Sztuka kontemplacji
Aby zyskać szerszą perspektywę i podziwiać całą dolinę w pełnej krasie, najlepiej udać się na pobliskie punkty widokowe El Lomo Negro I i El Lomo Negro II. Te dwa wzniesienia na grzbiecie wulkanicznym pozwalają spojrzeć z lotu ptaka na Hoya de El Verodal i obserwować, jak kolejne warstwy wulkaniczne nadają krajobrazowi wyjątkową paletę barw.
La Frontera jest również jednym z najlepszych miejsc w archipelagu do uprawiania astroturystyki. Dzięki przejrzystemu niebu i minimalnemu zanieczyszczeniu światłem w miejscowościach gminy, La Frontera znalazła się wśród kanaryjskich destynacji wyróżnionych certyfikatem Starlight.