Życie jest zrównoważone i toczy się w głębokich wąwozach z niemal pionowymi ścianami przyprawiającymi o zawrót głowy, które prowadzą do pięknych dolin i mórz. Dzięki pięknej pogodzie można się tu kąpać przez cały rok. Na 378 kilometrach kwadratowych ciągnie się niemal dziewicza wyspa, na której przyroda pozostaje praktycznie nienaruszona. Całość przecina ponad 600 kilometrów udostępnionych szlaków pieszych, które można znaleźć w aplikacji Info La Gomera.
Światowe Dziedzictwo UNESCO: Park Narodowy Garajonay
W jego granicach znajdują się największe w Europie połacie makaronezyjskiego lasu wawrzynolistnego. Jest to rodzaj wilgotnego lasu, który 65 milionów lat temu prawie całkowicie pokrył stary kontynent. Położony na terenie Parku Narodowego Garajonay, podzielony między gminy Vallehermoso, Agulo, Valle Gran Rey, San Sebastián de la Gomera, Alajeró i Hermigua, jest klejnotem w koronie przyrody charakterystycznej dla ery kenozoicznej. Można w nim znaleźć mirt, wrzosy, wawrzyny, paprocie i ponad dwadzieścia gatunków tworzących las wawrzynolistny. Dzięki licznym szlakom pieszym przecinającym Park i pokrzepiającym ducha z łatwością można przemierzyć ten naturalny eden.
Niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości: Silbo gomero (język gwizdów)
Gwizdany język La Gomery posiada niezwykłą wartość jako dowód ludzkiego twórczego geniuszu. Charakteryzuje się dużą złożonością techniczną i estetyczną, ponieważ jest systemem komunikowania się ułatwiającym przetrwanie, a także przejawem kultury popularnej danego terytorium. Jest to język, który odtwarza inny język współistniejący z hiszpańskim, przy czym nie wyklucza go ani z nim nie rywalizuje. Ponadto silbo gomero jest przekazywany z pokolenia na pokolenie tą samą techniką, przy użyciu palców ułożonych w szczególny sposób, tak aby powietrze wychodzące z ust przekształcało się w dźwięki, które są sklasyfikowanymi słowami i frazami tworzącymi konkretne wiadomości.
Język gwizdów jest nauczany we wszystkich szkołach na Gomerze, w związku z tym powszechne jest widywanie i słyszenie go wśród mieszkańców wyspy, gdy komunikują się między sobą z dużych odległości.
Rezerwat Biosfery La Gomera
La Gomera kultywuje wiele swoich tradycji w niemal niezmienionej formie i zachowuje ogromne bogactwo biologiczne. Występują tu aż 4182 odmiany, z których 1063 to gatunki endemiczne, a 268 można spotkać wyłącznie na wyspie. Najlepszym sposobem na poznanie Rezerwatu Biosfery jest spacer jego szlakami.
- GR-131 Szczyty La Gomery. Łączy San Sebastián de La Gomera z plażą Vallehermoso i wzdłuż jego trzech poziomów przecina się duża część ekosystemów wyspy.
- GR-132 Wybrzeża La Gomery. Pozwala cieszyć się niesamowitym krajobrazem, poprzecinanym głębokimi wąwozami i imponującymi klifami.
Obszar Chronionego Krajobrazu na Gomerze
Oprócz Parku Narodowego Garajonay, na Gomerze znajduje się 17 Obszarów Chronionego Krajobrazu. To osiem pomników przyrody, trzy obiekty o znaczeniu naukowym, obszar chronionego krajobrazu, kompleksowy rezerwat przyrody, specjalny rezerwat przyrody, park przyrodniczy i park na obszarze wiejskim. Trasy wycieczek są jedyne w swoim rodzaju.
Europejskie Dziedzictwo Wielorybów uznane przez Światowy Sojusz na rzecz Waleni
Wzdłuż pasa morskiego otaczającego wyspę La Gomera żyje populacja około 200 okazów grindwali krótkopłetwych oraz innych gatunków waleni, w tym liczne gatunki delfinów. Ponadto obszar ten zajmuje istotne miejsce na szlaku migracyjnym tych ssaków morskich, które można podziwiać ze statków posiadających specjalne zezwolenie, zaledwie dwadzieścia minut drogi od wybrzeża. Wycieczki wyruszają z portu Las Vueltas w Valle Gran Rey lub z Playa Santiago w Alajeró i San Sebastián de La Gomera.
