Néstor Martín-Fernández de la Torre, Néstor dla miłośników sztuki, jest jednym z najważniejszych przedstawicieli malarstwa symbolicznego i modernizmu europejskiego. Jako artysta, zawsze starał się podkreślić wielkość środowiska Wysp Kanaryjskich i jego dzieło jest uważane za egzaltację nad charakterem i tradycją kanaryjską. Wielu ekspertów uznało jego pracę za podstawowy element w rozumieniu europejskich ruchów artystycznych na początku XX wieku.
Dlatego też nie dziwi fakt, że wielu turystów przybywających na Wyspach Kanaryjskich wykorzystuje swój pobyt, aby dowiedzieć się więcej o dziełach tego artysty, mających wielką wartość artystyczną, ze względu na jego szczególny światopogląd i hołd oddany światłu i przyrodzie Wysp.
Néstor
Martín-Fernández
de la Torre
SERCE MODERNIZMU KANARYJSKIEGO
/
Duży prestiż
międzynarodowy
Néstor Martín-Fernández de la Torre urodził się w Las Palmas de Gran Canaria w 1887 roku. Od początku, dzięki swoim umiejętnościom artystycznym wyróżnia się na tle środowiska i szuka nowych inspiracji, aby zaspokoić swój niedosyt artystyczny, m.in. w: Madrycie, Brukseli, Londynie, a w końcu Paryżu, gdzie przeżywa narodziny modernizmu i zakłada swoją pracownię artystyczną. Miejsca te posłużą jako scena, podczas gdy zyskuje on powszechne uznanie jako światowej sławy artysta. Następnie,zaprezentuje swoje prace w najlepszych klubach w Europie i Ameryce Łacińskiej i otrzyma najważniejsze wyróżnienia i nagrody.
Na początku lat 30, Néstor wraca na Gran Canarię, gdzie zakłada swój atelier i odzyskuje swoje artystyczne i sentymentalne korzenie. To w tym momencie zaczyna tworzyć swoje najważniejsze dzieło, którego nie uda mu się zakończyć za życia: „Poema de los Elementos”.
Na początku lat 30, Néstor wraca na Gran Canarię, gdzie zakłada swój atelier i odzyskuje swoje artystyczne i sentymentalne korzenie. To w tym momencie zaczyna tworzyć swoje najważniejsze dzieło, którego nie uda mu się zakończyć za życia: „Poema de los Elementos”.
/
Bogata
i ozdobna
estetyka
Prace Néstor’a czerpią z symbolizmu i karmią się nim, aby stworzyć jeden z najbardziej wyjątkowych wszechświatów estetycznych swoich czasów. Wywodzi się z lokalnej rzeczywistości, aby stworzyć artystyczną całość, która przenosi do legendarnych początków Wysp. W jego pracach nie ma miejsca na regionalizmy, lokalizmy, czy banalne folkloryzmy; jest tylko miejsce dla mitologii i interpretacji klasyki.
/
Pueblo
Canario
/
Pueblo
Canario
Pueblo Canario to nic innego jak wielki wszechświat, którego autorem jest Néstor Fernández de la Torre. Jest to miejsce w którym został wyraźnie odzwierciedlony silny wpływ Wysp Kanaryjskich na proces twórczy artysty. Projekt narodził się z zamiarem szerzenia kultury kanaryjskiej wśród odwiedzających i został w całości zaprojektowany przez Néstor’a. Pomimo tego, że nie doczekał momentu zakończenia swojej pracy, została ona wykonana z zachowaniem największej staranności i wierności dla oryginalnych szkiców. Składa się na to duży kompleks architektoniczny, w którym można spacerować między budynkami zainspirowanymi tradycyjną regionalną architekturą, pozwalającą zanurzyć się w wartości kulturowej Wysp.
/
Muzeum
Néstor’a
W kompleksie architektonicznym Pueblo Canario znajduje się galeria w stylu neo-kanaryjskim z 1956 roku, która mieści większość prac artysty. Muzeum liczy 12 sal, zarówno z wystawami czasowymi, jak i stałą kolekcją, w której można podziwiać najbardziej znaczące utwory artysty: „Epitalamio”, „El Niño Arquero” oraz dwa zbiory, które składają się na „Poema de los Elementos”. Ponadto, Muzeum oferuje możliwość skorzystania z zorganizowanej wycieczki z przewodnikiem, aby poznać wszystkie szczegóły dzieł Néstor’a.
/
Teatr
Pérez Galdós’a
Ten teatr jest jednym z najlepszych sposobów, aby pokazać różnorodność prac Nestora. Po pożarze, który miał miejsce w 1918 roku, architekt Miguel Fernández de la Torre, brat artysty, zlecił dekorację nowego budynku. Był odpowiedzialny za zaprojektowanie kurtyny, witraży na parterze, przedniej części sceny
Ten teatr jest jednym z najlepszych sposobów, aby pokazać różnorodność prac Nestora. Po pożarze, który miał miejsce w 1918 roku, architekt Miguel Fernández de la Torre, brat artysty, zlecił dekorację nowego budynku. Był odpowiedzialny za zaprojektowanie kurtyny, witraży na parterze, przedniej części sceny
i ogromnej różnorodności fresków w różnych częściach budynku. Specjalne wyróżnienie przysługuje salonowi – Salón Saint-Saëns, w którym, oprócz obrazów, można dostrzec obecność artysty w lamperiach, witrażach, lampach i małych drewnianych rzeźbach.
Zobacz Teatr Pérez Galdós’a