Jest to miejsce, do którego docieramy na wyspę drogą morską. Tworzy je długi na sześćdziesiąt metrów kamienny pomost, z którego wyrusza ścieżka przemierzająca Lobos po południowym krańcu wysepki. Stanowi główną drogę wejściową do parku, do której przybijają statki przywożące turystów z Corralejo.
Plaża, zwana muszlą, otrzymała tę nazwę z uwagi na swój kształt małej zatoczki wypełnionej piaskiem, leżącej u stóp La Caldera, głównego wzniesienia na Lobos. Na tym terenie, idealnym na kąpiel, znajduje się niewielki park tematyczny poświęcony mniszce śródziemnomorskiej, gatunkowi, od którego wysepka wzięła swą nazwę.
Ścieżka pozwala nam zboczyć ze szlaku, aby zwiedzić saliny Marrajo, znajdujące się na końcu plaży La Caleta. Są to nowe saliny, których wyróżniającą się cechą jest brak przy nich jakichkolwiek budynków. Są tu tylko piece i sektory oraz studnia. Są dobrze zachowane i nadają swoistego uroku temu zakątkowi wyspy.
Tuż przed dojściem do latarni morskiej jawi się przed nami „saladar”, teren zasolony składający się z małych lagun, które od czasu do czasu są zalewane. Roślinność odporna na działanie wody morskiej jest bardzo interesująca. Występują tu endemity, między innymi, rojnik z Lobos, roślina występująca jedynie na wyspie. Jest to też doskonałe miejsce do obserwacji ptaków, szczególnie siewkowców.
Latarnia morska Martiño jest główną budowlą na wyspie, pochodzi z drugiej połowy XIX wieku. Odgrywa ważną rolę w zakresie bezpieczeństwa żeglugi morskiej po Cieśninie Bocayna, pomiędzy wyspami Lanzarote i Fuerteventura, wraz z latarnią morską Pechiguera, na południowym cyplu Lanzarote, oraz Cotillo, po przeciwnej stronie tej ostatniej, na północnym krańcu Fuerteventury.
W tej części znajdowały się domy z suchego kamienia należące do portugalskich pracowników wznoszących latarnię morską Martiño. Ich ruiny są nadal widoczne. Drogi, które dziś przecinają wyspę, zostały wykonane przy okazji tej budowy, która trwała przez pięć lat, między innymi ze względu na problemy związane z dostawami.
Ta piaszczysta równina wyróżnia się szlachetnym pięknem. Otaczamy ją, zmierzając ku Puertito. Piaski nadają krajobrazowi barwy białawo-złotawej. Tworzą go formy pośrednie między kopcami i stożkami oraz roślinność typowa dla stref nadbrzeżnych.
- Nie karm zwierząt ani ich nie płosz. Jeśli zobaczysz zranione zwierzę, prosimy powiadomić służby ratunkowe, dzwoniąc pod numer 112.
- Nie zabieraj ze sobą kamieni lub innych elementów środowiska naturalnego. Nie wprowadzaj zmian do środowiska, jak np. poprzez układanie stosów z kamieni.
- Podążaj wyznaczonym szlakiem i nie wchodź do obszarów zabronionych. Wyjście poza szlak powoduje szkody w środowisku naturalnym i może stanowić zagrożenie dla Ciebie i Twoich towarzyszy.
- Weź psa na smycz. Jest to bezpieczniejsze.
- Nie hałasuj (głośna muzyka, krzyki, itd.).